Ik ging langs de akker van een luiaard en langs de wijngaard van een verstandeloos mens, en zie, hij was geheel begroeid met distels, met onkruid bedekt, zijn stenen muur was neergehaald. Toen ik dit aanschouwde, nam ik het ter harte, toen ik het zag, trok ik een les daaruit: nog even slapen, nog even sluimeren, nog even liggen met gevouwen handen, daar komt uw armoede aangelopen en uw gebrek als een gewapend man. (Spreuken 24:30-34)
In de Bijbel worden vaak voorbeelden uit de natuur aangehaald. Het is een manier van God om ons mensen iets duidelijk te maken. De les van het onkruid is er ook een die we ter harte kunnen nemen voor ons geestelijk leven. Het is een les die overal ter wereld geleerd wordt, maar hier in Suriname kunnen we er echt niet onderuit:
- Het onkruid groeit hier werkelijk overal,
- Het groeit veel harder dan de bomen en struiken die we hebben geplant,
- Als het een paar dagen droog is, dreigen onze planten dood te gaan, maar het onkruid heeft nergens last van,
- Rupsen, torren en andere insecten vinden onze planten heerlijk, maar het onkruid raken ze niet aan,
- Tussen het hoge onkruid kruipt allerlei ongedierte, zoals slangen en spinnen,
- Onbewoonde huizen staan vol met bomen en planten en de muren zijn inderdaad binnen een paar jaar neergehaald.
Als we niet elke dag wat onkruid zouden weghalen en wekelijks zouden maaien, zou ook onze tuin ook helemaal begroeid zijn met distels. Alle planten zouden verstikken en we zouden opnieuw moeten beginnen.
Onkruid in ons geestelijk leven
Precies zo is het in ons geestelijk leven. Het lijkt wel of de dingen die schadelijk voor ons zijn, veel sneller ontkiemen dan de dingen met eeuwigheidswaarde. Enerzijds komt dat door onze natuur, die je kunt vergelijken met de grond waarop het zaad valt. Anderzijds komt dat door de staat van deze wereld, die je kunt vergelijken met de omgevingsfactoren zoals regen, wind, zonneschijn en voeding. Ongeestelijke, schadelijke dingen worden namelijk meer gewaardeerd in deze wereld. Als God bijvoorbeeld zegt dat we nederig moeten zijn, wat je zou kunnen zien als een mooie bloem, dan wordt dat in deze wereld niet gevoed. De wereld zal deze mooie bloem vertrappen als jij hem niet beschermt.
Wees geestelijk ijverig
Laten we hier dus een les uittrekken. Als je tot geloof bent gekomen, ga je op reis naar God. Je rekent af met je oude leven en staat op in nieuwheid van leven (zie bijv. Romeinen 6). Dat oude leven, waarin het onkruid zo goed groeit, moeten we dagelijks kruisigen. We kunnen dus niet lui zijn. We moeten aan het begin van de dag, liefst vroeg in de morgen, over onze akker lopen en kijken of er onkruid is opgekomen. Door de dag heen moeten we de zaadjes die vallen, door bijvoorbeeld de dingen die we zien of tegen ons gezegd worden, geen kans geven om te ontkiemen. Ook moeten we de goede dingen voeden. We kunnen Gods woord lezen en overdenken of er over praten met andere gelovigen. Bedenk: hoe meer goede planten er groeien, hoe minder plaats er over blijft voor onkruid.
Zoals hier in Suriname het onkruid veel weelderiger groeit, zo kunnen er plaatsen voor jou zijn waar het geestelijk onkruid veel meer aanwezig is. Soms moet je zulke plaatsen vermijden, en andere keren moet je gewoon wat harder werken. Zorg dat jouw muur nooit omver wordt gehaald. Jezus zegt: “Wie in mij blijft, gelijk Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder mij kunt gij niets doen.” Blijf dus in Hem. Laat je nooit verleiden om geestelijk lui te worden en het onkruid zijn gang te laten gaan. Loop elke morgen vroeg met de Landman over jouw akker. Haal weg wat schadelijk is en voedt wat Hij goedkeurt. Hij zal je helpen als je het Hem vraagt. Als je zo te werk gaat, zal je de strijd tegen het onkruid overwinnen.