De vijfde van de zeven grote of heilige feesten is het Bazuinenfeest, de eerste van de drie najaarsfeesten. Het feest moet volgens de Bijbel op de eerste van de zevende maand gevierd worden, dat is dus op 1 Tishri. In 2017 is dat op 21 en 22 september. Volgens de Bijbel duurt het feest één dag, maar omdat een Bijbelse dag begint met zonsondergang, duurt het volgens onze kalender twee dagen. De instructies voor dit feest kun je vinden in Leviticus 23:23-25 en Numeri 29:1-6.
Wat betekent Bazuinenfeest?
In het Hebreeuws wordt deze dag Jom Hasjofar (dag der bazuin) of Jom Teroe’a (dag van het blazen) genoemd. Op deze dag moest het volk zich verzamelen om offers te brengen. De Bijbelse maanden beginnen bij nieuwe maan. 1 Tishri is dus de zevende nieuwe maan van het jaar. Het Bazuinenfeest is het enige feest dat bij nieuwe maan moest plaatsvinden. In de Bijbelboeken van Mozes wordt niet duidelijk omschreven waarom het feest gevierd moet worden. Wat we wel weten is wannéér het gevierd moest worden, welke offers gebracht moesten worden en dat het moest beginnen met bazuingeschal, ofwel het blazen op de sjofar. In de latere Joodse geschiedenis wordt op 1 Tishri ook Rosh Hasjanah (hoofd van het jaar) gevierd, dat is het Joods Nieuwjaar. In de Bijbel is deze instructie niet terug te vinden.
Hoe ziet het feest eruit?
De reden van het Bazuinenfeest wordt ons in de boeken van Mozes niet verteld. Ook zijn de instructies voor het feest vergeleken met de andere feesten erg schaars. Voor de verdere invulling van het feest waren de Israëlieten of hun leiders blijkbaar zelf verantwoordelijk. Wat wel bekend is vanuit de Bijbel beschrijf ik hieronder, aangevuld met enkele overleveringen en tradities die tot op de dag van vandaag in het leven worden gehouden. Ook de betekenis die in de Bijbel aan het blazen op de sjofar wordt gegeven, is veelzeggend.
Het feest aangekondigd door bazuingeschal
Speciaal bij dit feest wordt de instructie gegeven dat het moet worden aangekondigd met bazuingeschal (Leviticus 23:24). Wij kennen de bazuin enkel als een metalen blaasinstrument, maar de Israëlieten bliezen toentertijd meestal op een ramshoorn. Het blazen wordt op een speciale manier gedaan met afwisselend korte en lange stoten, dit is gebaseerd op een instructie van God (zie o.a. Numeri 10:3-10). Telkens als er op de shofar of bazuin wordt geblazen, heeft dat te maken met iets ernstigs. Een paar gedeelten in het oude testament waarin dat duidelijk wordt, zijn:
- Er wordt op de shofar geblazen wanneer God nederdaalt op de berg Sinaï (Exodus 19:16-20)
- Er wordt op de shofar geblazen door Ehud voorafgaand aan de strijd tegen de Moabieten (Richteren 3:27)
- Bij de kroning van een nieuwe koning wordt op de shofar geblazen (o.a. 1 Koningen 1:34)
- Er zal op een grote shofar geblazen worden voorafgaand aan de terugkeer van de Israëlieten (Jesaja 27:13)
- De shofar wordt geblazen bij de oproep tot bekering (Joël 2:15)
- Het blazen op de shofar doet de mensen opschrikken (Amos 3:6)
- Als God verschijnt zal Hij op de shofar blazen (Zacharia 9:14)
Aanvang van het feest bij nieuwe maan
In de 4e eeuw na Christus is de Joodse kalender gestandaardiseerd, daardoor is nu precies bekend wanneer het 1 Tishri is. In Bijbelse tijden was dit echter anders. De nieuwe-maansikkel moest zichtbaar zijn vanuit Jeruzalem. Vlak voor de nieuwe-maansikkel verschijnt is de maan een aantal dagen vrijwel onzichtbaar. Het was toentertijd dus van tevoren niet bekend wanneer het precies nieuwe maan zou zijn. Het kon vandaag zijn of morgen. Er moest dus goed worden opgelet. Als twee of meer getuigen de nieuwe-maansikkel hadden waargenomen, moesten zij naar het Sanhedrin gaan. De leiders heiligden vervolgens de nieuwe maand of feestdag. Om deze reden wordt het Bazuinenfeest ook wel de verborgen dag genoemd. Als het Sanhedrin de nieuwe maan had bevestigd, werd op de sjofar geblazen. Met behulp van vuursignalen en bodes ging de oproep door het hele land dat het Bazuinenfeest was begonnen. Als je niet oplettend was, kon het zomaar zo zijn dat het feest als was begonnen zonder dat je er erg in had.
Het feest in het teken van bekering
De geschiedenis van het volk Israël leert ons dat bij het Bazuinenfeest al van oudsher wordt gedacht aan bekering. Dit is ook absoluut terecht als je in bovenstaande Bijbelgedeelten leest waarmee de shofar of de bazuin steeds in verband wordt gebracht. Als God bijvoorbeeld op de shofar blaast bij de berg Sinaï, is dat zo ontzagwekkend dat het volk beeft (Exodus 19:16). Voorafgaand aan dat moment hebben zij zich ook gereinigd en drie dagen geen geslachtsgemeenschap gehad (Exodus 19:15), dit alles ter voorbereiding op een heilige ontmoeting. De Joden zien het Bazuinenfeest als een voorbereiding op Grote Verzoendag. De tien tussenliggende dagen worden ook wel de dagen van berouw of verschrikkelijke dagen genoemd. Vanuit traditie wordt er op beide feesten witte, gladgestreken kleding gedragen. De gedachte hierachter is Jesaja 1:18: al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol.
Welke profetische beelden zie je in dit feest?
Tot nu toe is het Bazuinenfeest eigenlijk een mysterie. We weten wel dat het te maken heeft met iets ernstigs, maar wat precies blijft een beetje een raadsel. In het nieuwe testament wordt echter meer gezegd over de bazuin. Als we die gedeelten gaan onderzoeken, blijkt dat de instructies in het oude testament van grote profetische waarde zijn en vallen de puzzelstukjes op hun plaats.
Het bazuingeschal
Als Jezus terugkomt op de wolken, zal Hij zijn engelen uitzenden met luid bazuingeschal om de uitverkorenen te verzamelen (Mattheüs 24:31). In het oude testament slaat het woordje uitverkorenen steeds op het volk Israël. In Jesaja 27:13 hadden we al gelezen dat de terugkeer van de Israëlieten inderdaad zou beginnen na het blazen op de shofar. Sommigen denken daarom dat Jezus hier alleen deze uitverkorenen bedoelt. Vanuit de brieven van Paulus weten we echter dat ook de gelovigen uit de heidenen worden verzameld bij het klinken van een bazuin (1 Thessalonicenzen 4:16 en 1 Korinthiërs 15:52). Als Jezus op de wolken verschijnt, zullen de gelovigen worden opgenomen in de lucht en met Hem meegaan, om voor altijd met Hem te wezen. Ook in het boek Openbaring wordt geschreven over zeven bazuinen die worden geblazen door engelen (Openbaring 8:1-11:19). De eerste 6 bazuinen kondigen een oordeel aan en de zevende wordt geblazen wanneer de Here en zijn Gezalfde, dat is Jezus, het koningschap over de wereld wordt gegeven.
Er zijn verschillende visies op de volgorde van de gebeurtenissen in de eindtijd. Wat de opname van de gelovigen betreft zijn er drie hoofdstromingen. Veel christenen geloven dat de opname zal plaatsvinden vóór de grote verdrukking (pretribulationisme). In dat geval verschijnt Jezus eerst op de wolken en gaan de gelovigen hem tegemoet, daarna volgt de grote verdrukking. Na de grote verdrukking zal Jezus dan samen met de eerder opgenomen gelovigen voor de tweede keer wederkomen, zijn voeten op de Olijfberg zetten (Zacharia 14:4) en met de gelovigen gaan regeren over de aarde. Anderen geloven dat Jezus zal wederkomen tijdens de grote verdrukking (midtribulationisme). Weer een andere grote groep gelooft dat Jezus pas wederkomt ná de grote verdrukking (posttribulationisme). De opname van de gelovigen en de wederkomst zullen volgens hen vrijwel gelijktijdig plaatsvinden.
Welke visie je ook hebt, het is in ieder geval zeker dat er een wederkomst zal zijn, dat de gelovigen zullen worden opgenomen en dat dit gepaard zal gaan met het geklank van een bazuin. Net als in het oude testament heeft dit bazuingeschal dus alles te maken met een heilige ontmoeting. Een ontmoeting waar wij ons ook voor klaar moeten maken. Jezus zegt daarom juist in het verband met deze gebeurtenissen dat we bereid moeten zijn, want op een uur dat wij het niet verwachten zal Hij komen (Mattheüs 24:44, 25:13). Dat brengt ons bij het volgende punt.
Aanvang van het feest bij nieuwe maan
Zoals het van tevoren niet precies bekend was wanneer het nieuwe maan zou zijn, zo is de dag of het uur van Jezus wederkomst ook niet bekend. Aan de tekenen van de tijd kun je wel herkennen dat die dag bijna aanbreekt, maar het precieze tijdstip valt niet te berekenen. De gelijkenis van de wijze en dwaze maagden, die bij de rede over de laatste dingen hoort, maakt dat ook mooi duidelijk. De maagden weten dat de bruidegom eraan komt, maar het precieze tijdstip kennen ze niet, daarom vallen ze in slaap (Mattheüs 25:1-13).
Paulus zegt tegen de Thessalonicenzen dat het niet nodig is hen over de tijden en gelegenheden te schrijven wat de wederkomst aan gaat. Zij weten immers zelf dat die dag zó komt, als een dief in de nacht (1 Thessalonicenzen 5:1-2). Daarna zegt hij dat die dag hen niet als een dief hoeft te overvallen. Wanneer zij wakker en nuchter zijn, ofwel bereid zijn, dan zullen zij klaar zijn voor die dag. Je kunt blijkbaar zelfs bereid zijn, terwijl je ligt te slapen (1 Thessalonicenzen 5:10). Wat Paulus hier schrijft doet me sterk denken aan de Israëlieten die op de uitkijk stonden om het eerste licht van de nieuwe maan waar te nemen. Steeds was er iemand aan het opletten. De andere lagen wel te slapen, maar zij wisten dat ze elk moment wakker gemaakt konden worden door het geluid van de bazuin.
Een dag in het teken van bekering
Het nieuwe testament maakt ons veelvuldig duidelijk dat we moeten waken, volharden, bereid moeten zijn, doorzetten enz. Dit alles heeft te maken met bekering. Niet meer wandelen in de duisternis, maar in het licht (1 Johannes 1:6-7). Jezus zei zelfs dat als onze gerechtigheid niet groter is dan die van de Farizeeën, we het Koninkrijk der hemelen niet kunnen binnengaan (Mattheüs 5:20). We worden ook opgeroepen om te jagen naar de heiliging, zonder dat zal niemand de Here zien (Hebreeën 12:14). Het is dus wel duidelijk dat ook wij de dag dat de bazuin zal klinken heel serieus moeten nemen. Het is niet een dag om onverschillig over te doen. Het is een dag dat we de Koning der koningen in volle glorie zien verschijnen. Staande in zijn heerlijke lichtglans zal onze onheiligheid zeer goed zichtbaar worden. Precies om die reden moeten wij breken met de zonden en deze belijden. Als we dat doen is Hij zo trouw en rechtvaardig om ons te vergeven en ons ervan te reinigen (1 Johannes 1:9). Alleen als we door zijn bloed zijn gereinigd zullen we rein voor hem kunnen verschijnen en met hem meegaan op de wolken.
De dag van de opname wordt ook vaak omschreven als het moment dat de Bruidegom (Jezus) zijn Bruid (de gelovigen of de gemeente) komt halen. Paulus beschrijft dat Jezus zijn gemeente heeft liefgehad en Zich voor haar overgegeven heeft, om haar te heiligen. Haar heiligen doet Hij door het waterbad met het woord. Zijn doel is om haar voor Zich te plaatsen, stralend, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks; heilig en onbesmet (Efeziërs 5:25-27). Deze omschrijving doet sterk denken aan de gebleekte en gladgestreken witte kleding die de Israëlieten al van oudsher dragen op het Bazuinenfeest. Het boek Openbaring maakt ook duidelijk dat de gelovigen na de opname witte kleding zullen dragen (Openbaring 7:9, 19:14).
Wat betekent dit feest voor ons?
Het nieuwe testament maakt ons goed duidelijk dat Jezus zal wederkomen bij het klinken van een bazuin. Ook wordt duidelijk dat we ons moeten voorbereiden op deze dag; we moeten er klaar voor zijn. Omdat niemand weet wanneer het precieze moment van de wederkomst is, mogen we dit bereid zijn niet uitstellen. Het kan immers ieder moment gebeuren. We kunnen wel aan de tekenen van de tijd zien dat het eraan komt. Als je deze tekenen, zoals oorlogen, aardbevingen en valse leringen, gaat onderzoeken, dan zou je kunnen concluderen dat Jezus wederkomst niet lang meer zal duren. Stel dat je toch gelooft dat het pas over honderden jaren zal zijn, dan nog is het dwaas om je niet klaar te maken. Als je vandaag sterft, zal er tussen dat moment en Jezus wederkomst namelijk geen kans meer zijn tot bekering. Als je vandaag bereid bent en sterft, zal je op de dag van zijn wederkomst opstaan uit de dood en met hem meegaan op de wolken.
Er zijn mensen die heel veel tijd besteden om toch te proberen te weten te komen wanneer Jezus wederkomt. Het is absoluut niet Bijbels en ook onmogelijk om dat te doen. Jezus zei dat alleen de Vader die dag kent (Mattheüs 24:36) en ook Paulus zegt dat het niet nodig is daarover te schrijven (1 Thessalonicenzen 5:1-2). Ik geloof dat veel mensen het toch graag willen weten uit angst. De gedachte daarachter is dan: als ik weet wanneer Hij komt, weet ik wanneer ik me klaar moet maken. Gezien het feit dat je ieder moment kan sterven is dat natuurlijk weer een dwaze gedachte. Ik ben ervan overtuigd dat we ons nu moet klaarmaken en dat we dit nooit moeten uitstellen. Morgen kan het te laat zijn. Dit klaarmaken, dat in het teken staat van bekering of heiliging, hoeven we gelukkig niet alleen en ook niet uit eigen kracht te doen. Hij geeft ons zijn Woord en zijn Geest om in ons dat grote werk te doen. Wel zijn wij degenen die dat moeten najagen, opzoeken, die onszelf moeten openstellen en ja moeten zeggen.
Hoe moeten we dit feest vieren?
Het Bazuinenfeest vieren in geestelijke zin is ook weer iets dat je elke dag moet doen. Elke dag moet je bereid zijn om Jezus te ontmoeten, zij het door zijn wederkomst, zij het door te sterven. Wel zou het goed zijn om hier zo nu en dan in het bijzonder tijd voor uit te trekken. Je zou dan kunnen onderzoeken of er nog bewuste of onbewuste zonden in je leven zijn. Je kan ook bidden of God deze zonden aan het licht wil brengen zodat je ze kan belijden. De Joden lezen voorafgaand aan het feest Psalm 27. In deze Psalm bidt David of God hem de weg wil wijzen en hem op een effen pad wil leiden. Aan het einde van de Psalm zegt hij: Wacht op de HERE, wees sterk, uw hart zij onversaagd; ja, wacht op de HERE. Dit kan ook ons gebed zijn als we dit feest vieren in geestelijk zin.
Als je ook praktisch invulling wil geven aan het Wekenfeest, verwijs ik je naar de vele al beschikbare bronnen.
Conclusie
Het Bazuinenfeest is een feest dat profetisch gezien nog in vervulling moet gaan. Als gelovigen moeten wij ons klaarmaken voor de dag dat de bazuin zal klinken en Jezus zal wederkomen. We moeten niet alleen onszelf klaarmaken, maar ook anderen vermanen en opwekken (1 Thessalonicenzen 5:11). Als we dit doen, vieren we dit feest in geestelijke zin. Ondanks dat we aan wat er in de wereld gebeurd kunnen zien dat deze dag nabij is, mogen wij ons niet bezighouden met het berekenen van de exacte dag of het uur. Elke poging daartoe zal ook uitlopen op een mislukking.
Als je het offer van Jezus hebt aanvaard (Pesach), het reinigingsproces is begonnen (Ongezuurde Broden), wandelt in nieuwheid van leven (Eerstelingen) en Gods Geest hebt ontvangen (Wekenfeest), dan bevindt je je nu in de woestijn van het leven. Je maakt je klaar voor de dag dat de bazuin zal klinken. Op die dag ben je klaar met je wandel op aarde en zal je voor eeuwig met God verenigd worden door Jezus Christus.